Dyonne werkt als verzorgende IG bij het Centrum voor Herstel en Revalidatie. Stiekem droomt ze er al jaren van om als anesthesiemedewerker in het ziekenhuis aan de slag te gaan. Door bij het Anna te werken, vergroot ze die kans. “Ik wil intern een opleiding gaan volgen.”

Enkele maanden geleden begon Dyonne als verzorgende IG bij het Centrum voor Herstel en Revalidatie in Geldrop. Om haar leidinggevende te leren kennen (en andersom) lunchten ze samen. “Zij vroeg toen naar mijn ambities. Ik wil al jaren een baan als anesthesiemedewerker, dus dat heb ik toen ook verteld. Het is een heel andere functie in de zorg, dus daar kun je als leidinggevende van schrikken. Zeker omdat je in deze krappe arbeidsmarkt niemand kwijt wil. Maar ze reageerde enorm positief. Ze gunt mij mijn droombaan en bood me meteen haar hulp aan. Geweldig!”

De afwisseling spreekt me aan

Naast haar interesse voor anesthesiologie spreekt ook de afwisseling in het vak haar aan. “Je begeleidt dan patiënten die een operatie krijgen. Dat zijn steeds weer andere mensen, met verschillende ziektebeelden. Zo zie en leer je veel.” Die afwisseling is ook de reden waarom ze nu als verzorgende IG bij het Centrum voor Herstel en Revalidatie werkt, en niet in een woonzorgcentrum. “Hier blijven patiënten gemiddeld 3 tot 4 maanden. Je ziet ze echt vooruitgaan, tot ze uiteindelijk weer naar huis kunnen. Vaak zijn ze heel dankbaar voor de zorg die je biedt. Pas zei iemand nog: je kinderen mogen blij zijn met zo’n zorgzame moeder als jij. Dat vond ik echt een mooi compliment.” 

Dat iedereen meedenkt, waardeer ik

Dyonne hoopt in 2025 te starten met de opleiding tot anesthesiemedewerker. “Die opleiding volg je intern, dus in het ziekenhuis. Het is moeilijk om zo’n opleidingsplek te krijgen. Dus hopelijk maak ik nu meer kans. Gelukkig krijg ik ook hulp van mijn leidinggevende, die me weer doorstuurde naar de juiste contactpersoon.” Tot die tijd heeft Dyonne het nog erg naar haar zin bij haar huidige baan. “Het is dankbaar werk, met hele fijne collega’s. Dat iedereen zo met me meedenkt, waardeer ik enorm.”